با استفاده از لیست 8 گیاه آپارتمانی و روش نگهداری از آن، می‌توانید گیاهان جدیدی را به کلکسیون خود اضافه نمایید که با شرایط دما و هوای منزل شما سازگار باشند. از جمله گیاهان متداول و خاص آپارتمانی می توان گلدان بامبو، پتوس، سانسوریا، تراریوم‌ ها، پامچال و کاکتوس‌ها را نام برد. با انتخاب نور مناسب، آب دهی به موقع و رطوبت، حفظ دما و کود دهی به موقع می توان به رشد گیاهان کمک کرد. 

انواع گیاه آپارتمانی و روش های نگهداری از آن ها: 

گیاه آپارتمانی انواع مختلفی دارد که از لحاظ نیازهای نوری، شکل ظاهری، آبیاری و سایر شرایط محیطی متفاوت می باشند. در زیر، برخی از رایج ترین انواع گیاه آپارتمانی و روش نگهداری از آن ها آورده شده است. 

• 1) گیاه آپارتمانی پتوس  

پتوس که با نام علمی Epipremnum aureum نیز شناخته می ‌شود، یکی از محبوب‌ ترین گیاهان آپارتمانی است. این گیاه بومی در جزایر سلیمان و نواحی گرمسیری دیگر است و به خاطر زیبایی و نگهداری آسانش شناخته شده است. 

• ویژگی ‌های پتوس 

پتوس دارای برگ ‌های قلبی شکل و سبز رنگ است که می‌تواند با نقاط یا رگه ‌های زرد یا سفید تزئین شده باشد. این گیاه به سرعت رشد می‌کند و می‌تواند به ‌راحتی به طول ‌های بلند برسد. پتوس می‌ تواند در نور کم یا نور متوسط رشد کند و به همین دلیل گزینه ‌ای عالی برای محیط ‌های داخلی است. 

• نکات مهم 

پتوس به عنوان یک گیاه تصفیه‌ کننده هوا شناخته می‌شود و می‌تواند برخی از آلاینده ‌ها را از بین ببرد. با توجه به ظاهر زیبا و تنوع رنگی برگ‌ ها، پتوس می‌تواند به عنوان یک گیاه زینتی در دکوراسیون داخلی استفاده گردد. 

روش نگهداری پتوس 

پتوس در نور غیر مستقیم بهترین رشد را دارد، اما می‌تواند در نور کم نیز زنده بماند. آبیاری باید زمانی انجام شود که خاک خشک شده باشد. آبیاری بیش از حد می‌تواند به ریشه ‌های این گیاه آسیب بزند. این گیاه به رطوبت متوسط نیاز دارد، اما در شرایط خشک هم می‌تواند دوام آورد. 

دمای ایده ‌آل برای پتوس بین ۱۵ تا ۲۷ درجه سانتی‌ گراد است. از قرار دادن آن در معرض سرما یا دما های بسیار بالا خودداری کنید. در فصل رشد (بهار و تابستان) می‌توانید از کود مایع نیمه قوی هر 6-4 هفته استفاده کنید. 

• 2) زاموفیلیا 

زاموفیلیا (Zamioculcas zamiifolia)، که به نام گیاه ZZ نیز شناخته می‌شود، یکی از گیاهان آپارتمانی محبوب و مقاوم است. زاموفیلیا با ویژگی‌ های خاص خود به عنوان یکی از بهترین گزینه‌ ها برای دکوراسیون آپارتمان‌ ها و فضا های داخلی محسوب می‌شود. این گیاه به خاطر برگ‌ های براق، ضخیم و سبز تیره ‌اش شناخته می شود و به سادگی در شرایط مختلف آپارتمانی رشد می‌کند. 

• ویژگی ‌های زاموفیلیا 

برگ ‌های ضخیم، براق و چرمی که به شکل بیضی هستند و به صورت متراکم روی ساقه ‌های بلند رشد می‌کنند. این گیاه نسبتاً کند رشد می‌کند، اما با نگهداری صحیح می‌تواند در طول زمان به گیاه بزرگی تبدیل شود. زاموفیلیا به دلیل مقاومت بالایش در برابر شرایط نوری و آبی نامناسب، یکی از گیاهان محبوب برای نگهداری در آپارتمان‌ها است. 

• نکات مهم 

زاموفیلیا به دلیل ذخیره آب در برگ‌ها و ساقه‌هایش، به خشکی مقاوم است و از گیاهان کم‌دردسر محسوب می‌شود. 

برگ‌ها و ساقه‌های زاموفیلیا در صورت بلعیده شدن، سمی هستند. بنابراین از دسترس کودکان و حیوانات خانگی دور نگه داشته شود. 

برای حفظ درخشش برگ‌ها، می‌توانید هر چند وقت یکبار آن‌ها را با یک پارچه مرطوب تمیز کنید. 

روش نگهداری زاموفیلیا 

زاموفیلیا در نور کم تا متوسط غیر مستقیم رشد خوبی دارد. می‌تواند در محیط‌ های کم ‌نور نیز به خوبی زنده بماند، اما برای رشد بهتر، نور غیر مستقیم متوسط بهتر است. زاموفیلیا به آبیاری کم نیاز دارد. بین دو آبیاری اجازه دهید خاک کاملاً خشک شود.  

آبیاری بیش از حد می‌تواند باعث پوسیدگی ریشه شود. معمولاً هر 2 تا 4 هفته یک بار در تابستان و در زمستان در بازه کمتری آبیاری نمایید. خاکی با زهکشی خوب برای زاموفیلیا مناسب است. می‌توانید از خاک ‌های مخصوص کاکتوس یا خاک گلدانی معمولی با اضافه کردن پرلیت برای بهبود زهکشی استفاده کنید. 

زاموفیلیا در دمای اتاق (15 تا 24 درجه سانتی‌گراد) به خوبی رشد می‌کند. از دما های پایین ‌تر از 10 درجه سانتی‌ گراد دوری شود. زاموفیلیا نیاز به رطوبت خاصی ندارد و رطوبت معمولی محیط خانه برای آن کافی است. در فصل رشد (بهار و تابستان) می‌توانید هر ماه یک بار از کودهای مایع ضعیف استفاده کنید. در پاییز و زمستان نیاز به کود دهی ندارد. 

• 3) گیاه آپارتمانی سانسوریا  

سانسوریا که با نام علمی Sansevieria trifasciata نیز شناخته می‌شود، یکی از محبوب ‌ترین و مقاوم ‌ترین گیاهان آپارتمانی است. این گیاه به دلیل برگ‌ های بلند و نوک تیزش و همچنین نیاز کم به مراقبت، به عنوان “زبان مادر شوهر” نیز شناخته می‌شود. 

• ویژگی ‌های سانسوریا 

برگ ‌های سانسوریا به شکل عمودی و در رنگ‌ های سبز تیره با نوارهای روشن یا زرد هستند. این گیاه معمولاً با سرعت کمتری رشد می‌کند، اما می‌تواند در شرایط مناسب به ارتفاع قابل توجهی برسد. سانسوریا به تغییرات دما و نور مقاوم است و می‌تواند در شرایط مختلف زنده بماند. 

• نکات مهم 

این گیاه به عنوان یکی از گیاهان تصفیه ‌کننده هوا شناخته می‌شود و می‌تواند برخی از آلاینده ‌ها را از بین ببرد. 

به دلیل نیاز کم به مراقبت، سانسوریا گزینه ‌ی مناسبی برای افرادی است که تازه‌ کار می باشند. 

 روش نگهداری سانسوریا 

سانسوریا در نور غیرمستقیم بهترین رشد را دارد، اما می‌تواند در نور کم نیز به خوبی زندگی کند. این گیاه به آبیاری کمی نیاز دارد. بهتر است اجازه دهید خاک بین آبیاری ‌ها کاملاً خشک شود، زیرا آبیاری بیش از حد می‌تواند به ریشه ‌ها آسیب بزند. 

سانسوریا به رطوبت متوسط نیاز دارد و در شرایط خشک نیز می‌تواند به خوبی رشد نماید. دمای ایده‌ آل برای سانسوریا بین ۱۵ تا ۲۵ درجه سانتی ‌گراد است. از قرار دادن آن در معرض سرما یا دماهای بسیار بالا خودداری کنید. در فصل رشد (بهار و تابستان) می‌توانید از کود مایع رقیق هر چند هفته یک بار استفاده کنید. 

• 4) برگ انجیری 

برگ انجیری (Monstera deliciosa)، که به عنوان “گیاه پنیر سوئیسی” نیز شناخته می ‌شود، یکی از گیاهان آپارتمانی محبوب و زیبا است که به خاطر برگ‌ های بزرگ و بریده بریده‌ اش مشهور است و می‌تواند به هر فضایی شکوه و جذابیت خاصی ببخشد. این گیاه از خانواده آراسه (Araceae) است و بومی جنگل ‌های بارانی مناطق گرمسیری آمریکای مرکزی و جنوبی می‌باشد.  

• ویژگی ‌های برگ انجیری 

برگ ‌های بزرگ، قلبی شکل و بریده بریده که با افزایش سن گیاه، شکاف ‌ها و سوراخ‌ های بیشتری پیدا می‌ کنند. این ویژگی برگ ‌ها جلوه ‌ای خاص و جذاب به گیاه می ‌بخشد. برگ انجیری می‌تواند به ارتفاع قابل توجهی برسد و در فضای داخلی با نگهداری صحیح به گیاهی بزرگ تبدیل شود. 

این گیاه دارای ریشه ‌های هوایی است که به آن کمک می‌کند به درختان و سطوح دیگر در محیط طبیعی خود بچسبد. 

• نکات مهم 

این ریشه ‌ها می‌توانند در گلدان باقی بمانند یا به سمت خاک هدایت شوند. برخی افراد این ریشه ‌ها را می ‌برند، اما به طور کلی بهتر است به آن‌ ها اجازه رشد دهید. 

در فصل رشد، هر ماه یک بار از کود مایع متعادل استفاده کنید. در زمستان نیاز به کود دهی ندارد. 

برگ ‌های بزرگ برگ انجیری ممکن است گرد و غبار را جمع کنند. می ‌توانید آن ‌ها را به طور منظم با یک پارچه مرطوب تمیز کنید. 

مانند بسیاری از گیاهان آپارتمانی، برگ انجیری نیز دارای ترکیبات سمی است که در صورت بلعیده شدن ممکن است برای حیوانات خانگی و کودکان خطرناک باشد. 

با رشد گیاه، ممکن است به یک حمایت مثل چوب یا ستون نیاز داشته باشد تا برگ ‌ها و ساقه‌ ها به درستی نگه داشته شوند. 

 روش نگهداری برگ انجیری 

برگ انجیری به نور غیر مستقیم و متوسط تا زیاد علاقه دارد. می‌تواند در نور کم هم زنده بماند، اما برای رشد بهتر و حفظ شکل زیبای برگ ‌ها، نور زیاد غیر مستقیم مناسب است. در طول فصل رشد (بهار و تابستان) خاک را مرطوب نگه دارید، اما بین دو آبیاری اجازه دهید سطح خاک خشک گردد. در فصل زمستان نیاز به آبیاری کمتر دارد. 

از آب دهی بیش از حد خودداری کنید، زیرا می ‌تواند باعث پوسیدگی ریشه شود. خاک غنی و با زهکشی خوب برای برگ انجیری مناسب است. ترکیبی از خاک گلدانی معمولی با پرلیت یا خاک مخصوص گیاهان گرمسیری توصیه می‌شود. 

برگ انجیری در دمای 18 تا 27 درجه سانتی‌گراد بهترین رشد را دارد. این گیاه به سرما حساس است و نباید در دما های پایین ‌تر از 10 درجه سانتی ‌گراد نگهداری شود. این گیاه محیط مرطوب را دوست دارد. می‌ توانید برگ ‌ها را به طور منظم با آب اسپری کنید یا از دستگاه ‌های مرطوب ‌کننده هوا استفاده کنید. 

• 5) گیاه آپارتمانی آگلونما  

آگلونوما، که به نام Aglaonema شناخته می‌شود، یکی از گیاهان آپارتمانی محبوب است که به خاطر زیبایی و توانایی در سازگاری با شرایط مختلف محیطی شناخته می گردد. این گیاه بومی مناطق گرمسیری آسیا است و به خاطر برگ‌ های زیبا و رنگارنگش طرفداران زیادی دارد. 

• ویژگی‌ های آگلونما 

برگ ‌های آگلونما بزرگ، براق و معمولاً با رگه ‌ها و نقاط رنگی مختلف (سبز، نقره ‌ای و قرمز) تزئین شده ‌اند. 

این گیاه به طور متوسط رشد می‌کند و می‌تواند به ارتفاع قابل توجهی برسد. آگلونما می‌تواند در نور کم و متوسط رشد کند، اما بهترین رشد را در نور غیرمستقیم خواهد داشت. 

• نکات مهم 

آگلونما به عنوان یک گیاه تصفیه ‌کننده هوا شناخته می‌شود و می‌تواند به بهبود کیفیت هوای داخلی کمک کند. 

در فصل رشد (بهار و تابستان) می‌توانید از کود مایع رقیق هر ۴ تا ۶ هفته استفاده کنید. 

با برگ‌ های رنگارنگ و زیبا، این گیاه می‌تواند جلوه ‌ای خاص به فضای داخلی شما بدهد. 

روش نگهداری آگلونما  

آگلونما در نور غیرمستقیم بهترین عملکرد را دارد. نور مستقیم خورشید می‌تواند به برگ‌ ها آسیب برساند. آبیاری باید زمانی انجام شود که سطح خاک خشک شده باشد. آبیاری بیش از حد می‌تواند منجر به پوسیدگی ریشه‌ ها شود. 

این گیاه به رطوبت بالا علاقه دارد. اگر در محیط‌ هایی با رطوبت پایین قرار دارد، می‌توانید از غبار پاشی برای افزایش رطوبت استفاده کنید. دمای ایده‌ آل برای آگلونما بین ۱۸ تا ۲۵ درجه سانتی‌ گراد است. از قرار دادن آن در معرض دما های بسیار پایین یا نوسانات شدید دما خودداری کنید. 

• 6) حسن یوسف 

حسن یوسف، که در زبان انگلیسی به نام Coleus شناخته می‌شود، یک گیاه آپارتمانی و باغی محبوب است که به خاطر برگ‌ های رنگارنگ و جذابش شناخته می‌شود. این گیاه به دلیل تنوع بسیار زیاد رنگ و طرح در برگ ‌ها، طرفداران زیادی دارد و می‌تواند فضای داخلی و باغ ‌ها را با جلوه ‌ای زنده و چشم‌ نواز تزیین کند. 

• ویژگی ‌های حسن یوسف 

برگ ‌های حسن یوسف بسیار متنوع هستند و می‌توانند ترکیبی از رنگ ‌های مختلف مانند سبز، قرمز، زرد، بنفش، صورتی و سفید باشند. این برگ‌ ها معمولاً به شکل قلبی یا بیضی هستند و لبه‌ های آن‌ ها معمولاً دندانه ‌دار است. 

حسن یوسف یک گیاه نسبتاً سریع ‌الرشد است که می‌تواند در مدت کوتاهی به اندازه قابل توجهی برسد. این گیاه گاهی اوقات گل ‌های کوچکی به رنگ آبی یا بنفش تولید می‌کند، اما بسیاری از باغبانان ترجیح می‌دهند این گل‌ها را هرس کنند تا انرژی گیاه صرف تولید برگ‌ ها شود. 

• نکات مهم 

در فصل رشد (بهار و تابستان) می‌توانید هر 2 تا 4 هفته یک بار از کود مایع استفاده کنید تا گیاه رنگ‌ های شاداب و رشد خوبی داشته باشد. 

حسن یوسف به سادگی از طریق قلمه ‌های ساقه تکثیر می‌شود. قلمه‌ های حدود 10 سانتی متری را در آب یا خاک مرطوب بکارید تا ریشه دهند. 

برای حفظ شکل گیاه و تشویق به رشد بوته ‌ای ‌تر، می‌توانید نوک ساقه ‌ها را هرس کنید. این کار باعث می‌شود گیاه شاخه ‌های بیشتری تولید کند. 

در مناطق سردسیر، حسن یوسف را می‌توان به عنوان گیاه یک ‌ساله در نظر گرفت، اما در مناطق گرم‌ تر می‌تواند چند ساله باشد. در زمستان باید آن را به داخل منزل بیاورید تا از سرما محافظت شود. 

حسن یوسف با رنگ ‌های متنوع و زنده برگ ‌هایش یکی از گیاهان جذاب برای دکوراسیون داخلی و باغچه‌ ها است و به دلیل نگهداری نسبتاً آسان، گیاهی مناسب برای مبتدیان نیز محسوب می‌شود. 

روش نگهداری حسن یوسف 

حسن یوسف نیاز به نور زیاد دارد تا رنگ ‌های روشن و زنده برگ‌ هایش حفظ شود. اما از قرار دادن گیاه در معرض نور مستقیم خورشید خودداری کنید، زیرا ممکن است باعث سوختگی برگ ‌ها گردد. نور غیر مستقیم و روشن بهترین حالت برای این گیاه است. 

این گیاه نیاز به آبیاری منظم دارد. خاک باید مرطوب باشد، اما نباید غرقابی شود. حتماً اجازه دهید سطح خاک بین دو آبیاری کمی خشک شود. در ماه‌های گرم تابستان ممکن است نیاز به آبیاری بیشتری داشته باشد. 

حسن یوسف در خاک غنی و با زهکشی خوب بهترین رشد را دارد. می‌توانید از مخلوطی از خاک گلدانی معمولی با کمی پرلیت برای بهبود زهکشی استفاده کنید. حسن یوسف دمای گرم و معتدل را دوست دارد و در دمای 18 تا 24 درجه سانتی‌ گراد بهترین رشد را دارد. 

این گیاه به سرما حساس است، بنابراین در دما های زیر 10 درجه سانتی ‌گراد ممکن است آسیب ببیند. حسن یوسف محیط مرطوب را ترجیح می ‌دهد. می‌ توانید برای افزایش رطوبت محیط، برگ‌ های آن را به طور منظم با آب اسپری کنید. 

• 7) دیفن باخیا  

دیفن باخیا، که با نام علمی Dieffenbachia شناخته می‌شود، یکی از گیاهان آپارتمانی محبوب است. این گیاه به خاطر برگ ‌های بزرگ و زیبا و توانایی ‌اش در رشد در شرایط مختلف نور، به عنوان یک انتخاب عالی برای دکوراسیون داخلی شناخته می‌شود. 

• ویژگی ‌های دیفن باخیا 

دیفن باخیا دارای برگ ‌های بزرگ و سبز با رگه‌ های سفید یا کرم است که به آن زیبایی خاصی می‌ بخشد. این گیاه معمولاً به سرعت رشد می‌کند و می‌تواند به ارتفاع‌ های قابل توجهی برسد. دیفن باخیا می‌تواند در نور کم و نور غیرمستقیم به خوبی رشد کند. 

• نکات مهم 

این گیاه به عنوان یک تصفیه‌ کننده هوا شناخته می‌شود و می‌تواند به بهبود کیفیت هوای داخلی کمک کند. 

در فصل رشد (بهار و تابستان) می‌توانید از کود مایع رقیق هر ۴ تا ۶ هفته استفاده کنید. 

با برگ‌ های بزرگ و رنگارنگ، دیفن باخیا جلوه ‌ای خاص به فضای داخلی شما می ‌بخشد. 

به دلیل وجود ترکیبات سمی در این گیاه، باید از تماس آن با کودکان و حیوانات خانگی جلوگیری کرد. در صورت بلعیدن، ممکن است باعث التهاب و ناراحتی ‌های گوارشی شود. 

 شرایط نگهداری دیفن باخیا 

این گیاه در نور غیر مستقیم بهترین رشد را دارد. نور مستقیم خورشید می‌تواند به برگ ‌ها آسیب بزند. آبیاری باید زمانی انجام شود که سطح خاک کمی خشک شده باشد. آبیاری بیش از حد می‌تواند منجر به پوسیدگی ریشه ‌ها گردد.  

دیفن باخیا به رطوبت متوسط تا بالا علاقه دارد. غبار پاشی بر روی برگ ‌ها می‌تواند به افزایش رطوبت کمک کند. دمای ایده ‌آل برای این گیاه بین ۱۸ تا ۲۴ درجه سانتی ‌گراد است. از قرار دادن آن در معرض دما های بسیار پایین یا نوسانات شدید دما خودداری کنید. 

• 8) گیاه آپارتمانی بنجامین 

بنجامین، که با نام علمی Ficus benjamina شناخته می گردد. یکی از گیاهان آپارتمانی محبوب و شکیل است که به خاطر ظاهر درختی و برگ ‌های براق و زیبا معروف است. این گیاه که به نام “فیکوس بنجامین” نیز شناخته می‌شود. 

از خانواده موراسه (Moraceae) است و در طبیعت به عنوان یک درخت بلند در جنگل ‌های استوایی آسیای جنوب شرقی یافت می‌شود. این گیاه ظاهری درختی دارد و می‌تواند به فضای داخلی شما ظاهری شیک و مدرن ببخشد. 

• ویژگی ‌های بنجامین 

برگ ‌های کوچک، بیضی شکل و نوک‌ تیز با رنگ سبز براق که به صورت متراکم روی ساقه ‌ها رشد می‌کند. برخی از واریته ‌های آن برگ‌ های ابلق با رنگ ‌های ترکیبی از سبز و کرم دارند. بنجامین در شرایط مناسب می‌تواند به یک درخت کوچک با ارتفاع 1.5 تا 3 متر در داخل خانه تبدیل شود. 

• نکات مهم 

یکی از مشکلات رایج بنجامین، ریزش برگ ‌ها است که می‌تواند به دلیل تغییرات ناگهانی در نور، دما یا رطوبت، آبیاری نامناسب یا استرس باشد. به تدریج به تغییرات عادت می‌کند. 

در فصل رشد (بهار و تابستان) می‌توانید هر 4 تا 6 هفته یک بار از کود مایع ضعیف استفاده کنید. در پاییز و زمستان نیاز به کود دهی نیست. 

برای حفظ شکل و اندازه دلخواه، می‌توانید بنجامین را به‌طور منظم هرس کنید. این کار همچنین باعث رشد بیشتر شاخه ‌ها و تراکم بهتر برگ ‌ها می‌شود. 

بنجامین هر چند سال یک بار نیاز به تعویض گلدان دارد، زیرا با رشد ریشه‌ ها ممکن است گلدان کوچک شود. بهترین زمان برای تعویض گلدان اوایل بهار است. 

برگ‌ های بنجامین در صورت بلعیده شدن می‌تواند برای حیوانات خانگی و کودکان سمی باشد، بنابراین باید در مکانی دور از دسترس آن‌ ها قرار گیرد. 

بنجامین با برگ‌ های براق و شکل درختی ‌اش یک گزینه عالی برای افزودن ظرافت و زیبایی به فضای داخلی است. با مراقبت صحیح، این گیاه می‌تواند سال ‌ها در خانه شما به خوبی رشد نماید. 

روش نگهداری بنجامین 

بنجامین به نور زیاد و غیر مستقیم علاقه دارد. اگرچه می‌تواند در نور کمتر نیز زنده بماند، اما بهترین رشد و حفظ تراکم برگ ‌ها در نور زیاد و فیلتر شده صورت می‌گیرد. تغییرات ناگهانی در نور (مثلاً تغییر مکان گیاه) می‌تواند باعث ریزش برگ ‌ها شود. 

بنجامین نیاز به آبیاری منظم دارد. خاک باید همیشه مرطوب باشد، اما از آب دهی بیش از حد و غرقابی شدن خاک باید پرهیز کرد. بین دو آبیاری اجازه دهید سطح خاک کمی خشک شود. در زمستان آبیاری را کاهش دهید. 

خاک با زهکشی خوب و غنی برای بنجامین مناسب است. ترکیبی از خاک گلدانی معمولی با کمی پرلیت یا ماسه برای بهبود زهکشی توصیه می‌شود. بنجامین دمای معتدل را دوست دارد و در دمای 18 تا 24 درجه سانتی‌ گراد بهترین رشد را دارد. از قرار دادن گیاه در معرض جریان ‌های هوای سرد یا دما های پایین‌ تر از 10 درجه سانتی ‌گراد خودداری کنید. 

بنجامین به رطوبت نسبی محیط حساس است و محیط‌ های مرطوب را ترجیح می‌دهد. برای افزایش رطوبت، می‌توانید برگ ‌های گیاه را به طور منظم با آب اسپری کنید. 

دوره آموزش مکانیک خودرو

تاثیر کرونا در رشد آموزش های مجازی

دوره آموزش مجازی تعمیرات لوله کشی