HDR یا محدوده دینامیکی بالا احتمالاً بزرگترین ارتقاء نمایشگر از زمان ورود تلویزیون‌های HD است. بله، من 4K را در این ارزیابی لحاظ می‌کنم، زیرا HDR تأثیر بصری بسیار بیشتری نسبت به اضافه کردن پیکسل‌های بیشتر به ترکیب دارد.

این روزها، پشتیبانی و بازتولید خوب HDR یک ویژگی کلیدی است که باید در یک تلویزیون جستجو شود، اما در مورد مانیتورهای کامپیوتر چطور؟ این ویژگی‌ای است که باید برای آن هزینه کنید، بنابراین آیا ارزش جستجوی یک مانیتور (خوب) HDR را دارد؟

HDR برای مانیتورها در حال حاضر آشفته است

فقط به این دلیل که یک مانیتور جایی روی جعبه‌اش «HDR» نوشته شده است، به این معنی نیست که واقعاً HDR است. وضعیت اینکه چه کسی می‌تواند لوگوی «HDR» را روی بسته‌بندی مانیتور خود قرار دهد، کمی بی‌اساس است. اگر مانیتوری «HDR ready» یا «DisplayHDR 400» نوشته باشد، باید از آن برای محتوای HDR به طور خاص اجتناب کنید. در مورد اول، «HDR Ready» به این معنی است که مانیتور می‌تواند سیگنال HDR را بپذیرد و نمایش دهد، اما بازتولید آن لزوماً با هیچ نوع استاندارد یا گواهینامه‌ای مطابقت ندارد.

DisplayHDR 400 پایین‌ترین سطح گواهینامه VESA HDR است، اما الزامات دریافت این گواهینامه آنقدر خنده‌دار است که به سختی می‌توان تصویر حاصل را HDR نامید. با توجه به اینکه صفحه نمایش فقط باید به ۴۰۰ نیت روشنایی اوج برسد. به نظر من، شما چیزی کمتر از گواهینامه DisplayHDR 600 و ترجیحاً DisplayHDR 1000 یا بهتر نمی‌خواهید.

با این حال، درک این نکته مهم است که صرفاً به این دلیل که یک مانیتور مشخصات HDR ضعیفی دارد، آن را به یک مانیتور بد تبدیل نمی‌کند. مانیتورهای زیادی وجود دارند که در SDR درخشان هستند، با کنتراست عالی و دقت رنگ عالی. فقط به محض اینکه HDR را فعال کنید، همه چیز از هم می‌پاشد.

مطلب مرتبط:

• مانیتور شما ممکن است باتری لپ تاپ شما را خراب کند
• آموزش آنلاین تعمیرات لپ تاپ
• بهترین تنظیمات مانیتور برای بازی

پشتیبانی از HDR در سیستم‌عامل دسکتاپ، دردسر بزرگتری است

از آنجایی که اکثر مردم از ویندوز استفاده می‌کنند، با این جمله شروع می‌کنم که HDR در ویندوز یک فاجعه مطلق بوده و هست. انصافاً، مایکروسافت اوضاع را بهبود بخشیده است و اکنون حتی AutoHDR را در ویندوز داریم، هرچند طبق تجربه من، هر زمان که بخواهد کار می‌کند. همچنین یک میانبر صفحه‌کلید HDR مفید (Win+Alt+B) وجود دارد که روشن کردن HDR را درست قبل از شروع فیلم یا بازی آسان می‌کند.

شما هم می‌خواهید از آن استفاده کنید، زیرا دسکتاپ استاندارد ویندوز در حالت HDR بسیار آزاردهنده است، به این معنی که باید برنامه یا بازی مورد نظر خود را روشن یا خاموش کنید یا امیدوار باشید که برنامه یا بازی که می‌خواهید از آن استفاده کنید، دارای یک تاگل HDR خودکار داخلی باشد.

در macOS اوضاع خیلی بهتر نیست. اگر از یکی از آن نمایشگرهای گران‌قیمت خارجی مک استفاده می‌کنید، HDR دسکتاپ خوب به نظر می‌رسد (یا حداقل به من گفته‌اند) و با برنامه‌هایی مانند Final Cut Pro به خوبی کار می‌کند، اما پشتیبانی از HDR در برنامه‌های شخص ثالث، امری تصادفی است.

من هرگز استفاده از HDR را روی یک سیستم لینوکس امتحان نکرده‌ام، اما قبل از نوشتن این مطلب، مدتی را صرف جستجو در انجمن‌ها کردم تا ببینم مردم در سرزمین پنگوئن‌ها چگونه با HDR کنار می‌آیند، و این روش جواب می‌دهد! خب، مگر اینکه سیستم NVIDIA شما را از کار بیندازد، یا دوست نداشته باشید فایل‌های پیکربندی را ویرایش کنید، یا محیط دسکتاپی را دوست داشته باشید که با HDR کار نمی‌کند.

بنابراین، نیازی به انتخاب هیچ سیستم عامل خاصی در اینجا نیست، مدیریت HDR روی هیچ یک از آنها جالب نیست.

صفحه نمایش‌های OLED و MiniLED تنها مدل‌های شایسته HDR هستند

از آنجایی که HDR خوب تا حد زیادی به تفاوت بین تاریک‌ترین و روشن‌ترین پیکسل‌هایی که می‌توانند همزمان در یک فریم نمایش داده شوند بستگی دارد، نمایشگرهای صفحه تخت بدون هیچ منطقه کم نوری با یک نقطه ضعف مشخص مواجه می‌شوند.

اگر فقط یک ناحیه بزرگ روی صفحه نمایش داشته باشید، پیکسل‌های شما هرگز نمی‌توانند به سیاهی واقعی دست یابند و حتی اگر روشنایی را برای افزایش فاصله تنظیم کنید، روشنایی را در کل صفحه نمایش افزایش می‌دهید. این یکی از دلایلی است که DisplayHDR 400 واقعاً HDR نیست – این امکان را برای یک ناحیه “سطح صفحه نمایش” فراهم می‌کند.

هرچه نواحی بیشتری داشته باشید، تصویر HDR می‌تواند بهتر باشد، اما صفحه نمایش‌هایی با تعداد کم نواحی نیز با مشکل مواجه می‌شوند. با این حال، با miniLED که صدها یا هزاران ناحیه دارد، HDR واقعاً زنده می‌شود. پنل‌های miniLED رده بالاتر تقریباً (اما نه کاملاً) به خوبی پنل‌های OLED هستند که می‌توانند با خاموش کردن پیکسل‌های جداگانه یا کم نور کردن آنها به صورت جداگانه، به سطوح سیاهی کامل دست یابند.

نکته اصلی این است که مگر اینکه مانیتور از فناوری miniLED یا OLED استفاده کند، انتظارات خود را در مورد کیفیت تصویر HDR مدیریت کنید. نکته منفی آشکار در اینجا این است که هر دوی این فناوری‌های صفحه نمایش هنوز بسیار گران هستند، اگرچه قیمت‌ها به مرور زمان به طور پیوسته در حال کاهش بوده‌اند.

آیا واقعاً از محتوای HDR روی دسکتاپ خود استفاده می‌کنید؟

فکر می‌کنم باید واضح باشد، اما اگر واقعاً هیچ محتوای HDR را روی مانیتور دسکتاپ خود مشاهده نمی‌کنید، قابلیت‌های HDR آن یک نکته‌ی بحث‌برانگیز است. هیچ دلیلی برای پرداخت هزینه برای قابلیت‌های HDR خوب وجود ندارد اگر هرگز از آنها استفاده نمی‌کنید.

حتی اگر بازی می‌کنید، پشتیبانی از HDR به خصوص در کامپیوتر شخصی، امری تصادفی است. در حالی که بسیاری از عناوین AAA HDR چشمگیری ارائه می‌دهند، برخی دیگر به درستی از آن پشتیبانی نمی‌کنند یا به پیاده‌سازی‌های ضعیفی متکی هستند که باعث می‌شود همه چیز بدتر به نظر برسد.

مانیتورهای HDR برای تولیدکنندگان محتوا مهم هستند

وقتی همه چیز درست پیش می‌رود، HDR روی دسکتاپ می‌تواند شگفت‌انگیز باشد و اگر برای آن ارزش قائل هستید، باید پول اضافی را برای یک مانیتور HDR خوب خرج کنید. با این حال، اگر شما یک تولیدکننده محتوا هستید، تقریباً مطمئناً در مقطعی به یک مانیتور HDR خوب نیاز خواهید داشت.

صرف نظر از اینکه در کدام رسانه تصویری کار می‌کنید، پارامترهای گسترش‌یافته HDR برای شما مفید خواهد بود و اگر محتوای HDR را به خوبی تولید می‌کنید، باید ببینید محصول نهایی چگونه خواهد بود. البته، آنچه شما به شدت به آن نیاز دارید، یک مانیتور HDR در سطح مرجع است، اما برای سازندگان کوچک با بودجه محدود، مانیتورهای خوب در سطح مصرف‌کننده می‌توانند به اندازه کافی به نیازهای شما نزدیک باشند.

با این حال، در اینجا نمی‌توانید کیفیت را دست کم بگیرید، اگر کار پولی انجام می‌دهید، باید برای مانیتوری متناسب با ارزش آن کار و زمان و تلاش برای کالیبراسیون صحیح آن هزینه کنید.

اکثر مردم باید فعلاً از مانیتورهای HDR صرف نظر کنند

از نظر من، اکثر افرادی که در بازار به دنبال یک مانیتور جدید هستند، نباید خیلی نگران HDR به عنوان یک ویژگی باشند. در عوض، روی مشخصات اصلی که برای یک مانیتور SDR مهم است تمرکز کنید: رنگ‌های دقیق، روشنایی ثابت و کنتراست خوب هنوز هم تجربه بهتری نسبت به یک مانیتور HDR ارزان با لوگوی پر زرق و برق و عملکرد ناامیدکننده است.

مگر اینکه به طور خاص به آن نیاز داشته باشید – چه برای تولید محتوا یا بازی‌های AAA با محتوای HDR روی یک صفحه نمایش رده بالا – در جای دیگر می‌توانید از مزایای بیشتری بهره‌مند شوید.